მშობლები ბავშვობიდან გვასწავლიან, რომ ჭორაობა ცუდია. მიუხედავად ამისა, ჩვენ მაინც მივმართავთ ამ ზეპირსიტყვიერ შემოქმედებას. გულითადი საუბრით დაწყებული დიალოგი მეგობრებთან, ახლობლებთან ფინჯანი ყავის მირთმევის დროს, ზღვარის გავლება ჩვეულებრივ ურთიერთობასა და ჭორაობას შორის, ყოველთვის გვავიწყდება. სადაც არსებობს საზოგადოება, იქ ჭორებიც ელვისებურად ვრცელდება და გააჩნია საკმაო რეზონანსი. ჭორი ცარიელ ადგილას არ იქმნება, მას ვიღაც რატომღაც ქმნის და ავრცელებს. საჭორაო ობიექტებად ხშირ შემთხვევაში საზოგადოებისთვის ცნობილი ადამინები ხდებიან ხოლმე.