მარინა ბერიძე ერთი დღის გარდა, როდესაც ტელევიზიაში ეთერში უწევს მისვლას, ძირითად დროს, შინ ატარებს. ის და მისი ერთადერთი ქალიშვილი ერთ კორპუსში ცხოვრობენ. მუსიკალურმა პროდიუსერმა დღის განრიგი სრულად შეცვალა და ოთხი შვილიშვილისთვის ბებიის ამპლუა სრულად მოირგო, მათ შორის, კულინარიული თვალსაზრისითაც. „ძველი რეცეპტები გავიხსენე და ახლა შვილიშვილებისგან კომპლიმენტებსაც ვიღებ“, გვითხრა ქალბატონმა მარინამ, როდესაც მას ინტერვიუსთვის შევეხმიანეთ.
ალბათ, არ გაგიკვირდებათ, როდესაც გაიგებთ, რომ შვილიშვილებთან ყოფნისა და მათ მოვლაში მონაწილეობის მიღების შემდეგ, თუკი მათთან ერთად არ სეირნობს, საღამოებს კარგი მუსიკის გარემოცვაში ატარებს და ახალ იდეებზეც ფიქრობს.
მარინა ბერიძე:
ძალიან ბევრი რამ შევცვალე.ეს ორი თვე ყველაზე მეტად ჩვენი ასაკის ადამიანებისთვის აღმოჩნდა რთული, ახალგაზრდები მაინც ირთობენ თავს, მე ამას ვერ ვახერხებ, მაგრამ გამოკეტილი არ ვარ, ვინაიდან მე და ჩემი შვილი ერთ კორპუსში ვცხოვრობთ. ერთი კვირა დილას რომ ვიღვიძებდი, ვერ გავიგე, რა უნდა მეკეთებინა. ჩემს ქალიშვილს ჰყავს ოთხი შვილი, გაუშვა ძიძები და დარჩა მარტო. დილას ყავას ვსვამ, შხაპს ვიღებ და გადავდივარ მეორე სადარბაზოში. ექვს საათამდე ვარ მათთან, ვეხმარები და ვაკეთებ იმას, მათ შორის, სადილსაც, რაც ბოლო ათი წელია არ მიკეთებია, რადგან მარტო ვარ. აღვადგინე ბევრი ჩემი რეცეპტი. ძალიან გახალისებს, როცა ბავშვი გეუბნება, თურმე რა კარგად ამზადებ, ხაჭაპურიც გცოდნია და სხვა რამეცო (იღიმის). ექვსის მერე, თითქოს სამსახური დასრულდა, გადმოვდივარ სახლში. ყოველ მეორე დღეს რომელიმე შვილიშვილთან ერთად გავდივარ სასეირნოდ. ჩემი უფროსი შვილიშვილი 16 წლისაა და პროტესტებს ჩემთან ერთად სეირნობას, ამბობს, ძალიან ბევრი ნაცნობი ხვდება, ავიწყდება, რომ კარანტინია და მათ დიდხანს ელაპარაკებაო…
შინ დაბრუნებისას საინფორმაციოს ვუყურებ, მანამდე ტელევიზორს არ ვუყურებ. მერე კი ვუსმენ ძალიან ბევრ მუსიკას. ზოგი წიგნს კითხულობს, მაგრამ კონცენტრირებას კითხვაზე ვერ ვახერხებ. მსუბუქი რომანები არ მინდა და სერიოზულ ლიტერატურაზე, საიდანაც აზრი უნდა გამოიტანო, ახლა ვერ ვახერხებ ფიქრს. კიდევ, ჩემი პრობლემაა ის, რაც ბევრმა იცის, რომ თვალები მაწუხებს და მტკივდება…
მუსიკა კი ძალიან მსიამოვნებს, კარგი ხარისხით, რა თქმა უნდა. მუსიკა საოცარი რამაა, გიხსნის ფანტაზიას და ბევრ რამეს ხედავ. გონებასაც ასვენებს. ამდენი უარყოფითი ემოცია არ შემიძლია. იქით გავწიე. არ მაქვს ბევრი დრო დარჩენილი, რომ ასე დავიძაბო. ამიტომ ყველაზე ძალიან მაინტერესებს, რამ უნდა გამოგვიყვანოს ამ სულიერი მდგომარეობიდან, რომელმაც უნდა გამოგვიყვანოს, რაც იქნება კორონას მერე.
ამ პერიოდის შემდეგ მუსიკათმცოდნე ალბათ ვერ გავხდები გავხდები, მაგრამ იმ დოზით მოვისმინე ყველაფერი, მათ შორის ის, რასაც ახალგაზრდები უსმენენ, რომ… ბავშვები მიგზავნიან იმას, რასაც თავად უსმენენ.